Anderhalve week geleden vertelde ik je al dat een lieve vriendin ongeneeslijk ziek was. Vanochtend is zij helaas overleden. In de laatste weken waarin de ziekte zich ongelooflijk snel ontwikkelde, is zij geen moment uit mijn gedachten geweest. Ik vertelde ook al hoe het je blik op het leven en ouder worden relativeert. Maar het gaat verder dan dat. Het zet alle dagelijkse dingen in een ander perspectief. Zo is deze week mijn fiets gestolen. Balen, natuurlijk. Maar uiteindelijk is dat natuurlijk peanuts als je later de man van de zieke vriendin aan de telefoon hebt en hoort waar hij mee te dealen heeft. En zo zijn er tal van situaties geweest die eigenlijk er nauwelijks toe doen als je de echte waarde van gezondheid en welzijn ineens op waarde lijkt te kunnen schatten. Hun zoon zei treffend: 'Ons alfabet begint tegenwoordig met de letter 'r' van relativeren.' Ik vind dat treffend gezegd.
Ik ben in de gelukkige positie dat ik nog niet vaak met de dood te maken heb gehad. Toch vraag ik me af of dit bewustzijn zich bij iedereen voordoet op zulke momenten. Dat niks anders ertoe doet dan de gezondheid en geluk van jou en je naasten. Waarbij alle materiële of andere waarden ineens onbeduidende zaken zijn. Als dat zo zou zijn, dan zou de wereld toch veel mooier zijn?
Oké, ik geef het toe. Vandaag is het een triest topic op dit blog. Maar uiteindelijk zou het toch mooi zijn als we een wijze les uit zoiets zinloos als de veel te vroege dood van een prachtig persoon mogen leren.
Foto: Marja Hofman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten