Oké dan, nog één keer een onderwerp naar aanleiding van een foto van een tijdje terug. Ook bovenstaande foto is namelijk een aanleiding voor het ontstaan van dit blog. Deze foto zorgde voor wat opschudding in februari van dit jaar. De foto zou gemaakt zijn voor de Mexicaanse Marie Claire en per ongeluk 'uitgelekt' zijn. Bovendien bleek de foto (nog) niet geretoucheerd.
De foto maakte een storm van reacties los. Er waren reacties van afkeuring en bewondering. Het overgrote deel van de reacties was echter zeer positief en Cindy Crawford werd zelfs gezien als een rolmodel. Zelf vond ik het heel verfrissend. We willen dat meisjes al vroeg leren dat de beelden van modellen die ze in de media zien, gemanipuleerd zijn. In eerste instantie vond ik het dan ook dapper en goed van Cindy Crawford dat zij dit bewustzijn nog ook nog even opfriste bij de 'oudere meisjes' van boven de veertig. Is het eigenlijk niet ontzettend jammer dat we niet vaker dit soort beelden in de media aantreffen?
Tot het nieuws naar buiten gebracht werd dat de foto al een paar jaar oud was en dat Cindy er toch niet zo trots op was. De foto was namelijk niet voor onze ogen bedoeld. Ze zouden zijn gestolen van fotograaf John Russo en Cindy wilde totaal niet dat de foto's getoond werden. Sterker nog. Al snel kwam het nieuws naar buiten dat de foto's fake waren en dat ze zo bewerkt zouden zijn dat de in real life nog superstrakke Cindy juist geretoucheerd was met de bovenstaande foto als resultaat. Vervolgens deed haar partner er nog een schepje bovenop door met een bikinifoto van Cindy op Instagram te bewijzen dat Cindy er nog steeds uitziet als een supermodel.
Ik kan natuurlijk goed begrijpen dat je als vrouw op je voordeligst in het nieuws wil komen, wie wil dat niet? Maar was het niet ontzettend stoer geweest van Cindy als ze had gezegd: 'Ja, dit is wat het is. Zo ziet een vrouw van bijna vijftig er nu eenmaal uit en ik ben er trots op'. Dan zou ze een echt rolmodel zijn geweest. En ik moet ook zeggen dat ze er naar mijn mening ook op bovenstaande foto fantastisch uitziet. We snappen inmiddels allemaal dat foto's geretoucheerd worden. In reclames is de wereld nu eenmaal mooier dan de werkelijkheid. Als er dan echter een foto opduikt die het oorspronkelijke beeld laat zien, laten we daar dan ook nog trots op zijn. Door de (re)acties van Cindy op de foto's achteraf geeft ze juist het signaal af dat we vooral met zijn allen moeten blijven geloven dat vrouwen van achterin de veertig en ouder alleen toonbaar zijn als ze flink strak in model zijn (gefotoshopt) zodat ze eruit zien als een twintigjarige. Als onverhoeds blijkt dat het geheel wat minder strak is, dan dient dit op alle manieren ontkracht te worden.
Wie houden we nu voor de gek?
De gemiddelde puber weet tegenwoordig al beter.....
Wat vind jij?
Het idee voor dit blog ontstond naar aanleiding van de 50e verjaardag van Linda de Mol. Of beter gezegd, door Cecile Narinx die in het Volkskrant-magazine vilein liet weten dat zij de oude-meisjes-look van Linda niet ziet zitten. Sterker nog, Cecile geeft Linda het dringende advies om haar blonde haar uit te laten groeien en haar natuurlijke grijze haren die dan zichtbaar zijn in een bob te laten knippen. In de tijd dat het haar nodig heeft om uit te groeien kan Linda een tulband op haar hoofd zetten en zich verdiepen in de kleding die past bij haar leeftijd.
Ho, wacht.
Mijn eerste reactie was dan ook: 'Wie ben jij, Cecile Narinx, om een (zeer succesvolle) vrouw van 50 de les te lezen en te bepalen wat zij wel of niet moet dragen? Iedere vrouw kan toch zelf bepalen hoe zij eruit ziet? En zeker Linda de Mol.' Daarbij heb ik me zelf nooit zo heel veel aangetrokken van wat de 'norm' is. Dus waarom zou ik, nu ik oud en wijs genoeg ben om mij niets van de mening van anderen aan te trekken, ineens naar het advies van Cecile Narinx moeten luisteren?
Maar het gekke is dat dit stukje bleef hangen. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en ik denk er nog vaak aan. Het inspireerde mij zelfs tot dit blog. Met Sara in het vooruitzicht ging ik me toch afvragen of het advies van Cecile misschien toch best goed bedoeld was. We kunnen wel doen (en voelen) dat we niet ouder worden, de buitenwereld ziet dat toch anders. En zo sneu als de dames bij Hotter than my daughter willen we toch ook niet zijn?
Toch zit er nog wel een wereld van verschil tussen een tulband op je hoofd en een kort pittig kapsel of een outfit dat niet zou misstaan in Hotter than my daughter. Maar hoe weet ik dan wat wel of niet kan. Ik heb allemaal vriendinnen die er schitterend uitzien als (bijna) vijftiger. Hip en stralend. Hoe doen zij dat dan?
Toen ik nog studeerde, werd de moeder van mijn studievriendin vijftig. Op haar verjaardag gooide ze al haar rode kledingstukken weg, omdat die kleur niet meer bij een vrouw van vijftig paste. Dat vond ik toen ook al raar. Een vriendin van mij die inmiddels 53 is, draagt alle kleuren van de regenboog en het staat haar prachtig. De vraag is alleen, zou het mij (nog) staan?
In de bladen zijn we niet echt vertegenwoordigd. Zelfs Linda fotoshopt zich op haar covers terug naar een jong meisje. Ook in de winkels, reclames van grote modeketens en in de campagnes van de luxe merken zien we niet echt modellen en referentiebeelden van vrouwen van onze leeftijd. En dat is toch raar. Op het moment dat ik vijftig word, bestaat de helft van de Nederlandse bevolking uit vijftigers. Waarom zien we dat niet terug in echte modellen van vijftig? Ik heb niet de ambitie om eruit te zien als dertig, maar ik wil er wel voor mijn leeftijd op mijn best uitzien.
Daarom is hier nu dit blog: Sarah's secrets unveiled. Hier probeer ik alle geheimen die Sarah voor ons in petto heeft als we vijftig worden, te ontsluieren. Waar Sarah de mosterd haalt, vind ik niet zo interessant. Wel wil alles weten over stijl, beauty, gezondheid en hotspots die interessant zijn voor vrouwen zoals jij en ik. Zie dit blog als een speurtocht naar alle geheimen die Sarah nu nog voor ons verborgen houdt.
Ga je mee op ontdekkingsreis?
